kałidornaj pačvarkaj paŭźci pa lazie dałoniaŭ i z pakutami-putami, słovami-łovami žyć ty piakučym praklonam raścieš u samocie klona pahladzi, my ciapier jak kryžy, zvarjaciełi daždžy my – hrypoznyja drevy, i łiściaŭ apałych nasoŭki uściłajuć i łajuć badziažny paetavy šlach vierš, zachutany ŭ šałik, źmianiaje pihułki na zołki kožnym zołkam pa nas niesuciešna hałosić ziamla
|
|